Amstel Gold Race

Gisteren heb ik met een aantal vrienden de Amstel Gold Race toerversie (250 km) gefietst. Een heerlijke tocht die begon 's ochtends vroeg bij -10 graden Celsius. Mijn handen doen er nog pijn van en mijn lippen zijn nog schraal. Maar toen opeens de aarde begon op te warmen werd het steeds fijner. Toen we na 70 kilometer weer langs de camping reden, het was toen half elf ongeveer, konden we de winterkleding afwerpen en in kort shirt verdergaan. Natuurlijk was het hier en daar slopens, maar wie blijft eten en drinken en zich niet te vroeg opblaast haalt fluitend de finish. Zwaar vond ik vooral de lange heuvels in het Zuidoosten zo rond het Drielandenpunt. Daar heb ik afgezien en kwam ik soms pas als laatste boven. Op de serieuze kuitenknijpers zoals Eyserbosweg en Keutenberg reed ik met relatief gemak omhoog. Op de Kruisberg (kort maar erg steil, soms rond de 12%) kon ik mijn goede verzet niet eens vinden, toch kwam ik boven zonder af te stappen. Uiteindelijk hebben we er zo'n elf uur over gedaan, waarvan 8 uur en 3/4 op de fiets.
Een welbestede dag. Op naar de nieuwe uitdaging.